go_sia

Witaj!!!

Nie zamierzam się poddawać, ale oczywiście są gorsze i lepsze dni. Czasami wydaje mi się, że to co robimy jest bez sensu, bo nie widać efektów. Ale jak jest choć mały postęp wtedy wraca nadzieja i chce się żyć dalej. Z perspektywy czasu to można powiedzieć, że sukcesy są ogromne-Maciuś samodzielnie chodzi. Długo na to czekałam, synek zaczął samodzielnie siedzieć jak miał dopiero 18 miesięcy i później to już szło jakoś z górki- na 2 latka zrobił pierwsze kroki i teraz udoskonalamy jego chód. Więcej problemu mamy z rączkami, gdyż jest niedowład prawostronny i radzi sobie tylko lewą rączką, która do końca też nie jest sprawna. A o jedzeniu i o mowie to już nie wspomnę. Cieszę się, że Twój syn tak dobrze sobie radzi mimo choroby i również życzę siły i wytrwałości w swoim działaniu!!!

Witam wszystkie mamusie i tatusiów! Mam na imię Gosia i jestem z dolnego śląska. Jestem mamą 3 letniego Maciusia. Niestety los nie wybrał nam lekkiego życia. Synek ma Mózgowe Porażenie Dziecięce oraz epilepsję. Jest bardzo ciężko, ale dzięki wcześnie zaczętej i intensywnej rehabilitacji Maciuś samodzielnie chodzi. Gorzej jest z jedzeniem (nie potrafi gryźć i żuć i bardzo się ślini) i nic nie mówi. I bardzo się boję, że nigdy nie będzie mówił. Poza tym Maciuś jest wesołym i pogodnym dzieckiem, przy tym bardzo ruchliwym. Chętnie wymienię się doświadczeniami z mamami, które mają podobne problemy i nie tylko, mamusie zdrowych dzieciaczków też mile widziane. Pozdrawiam!!!