chiquitka

Tytuł relacji: TEST ORSALIT DRINK Występują: Alicja, lat 5, energia i gadatliwość to "chleb powszedni". Klaudia, lat 11, ma tyle zajęć, że nie ma na nic czasu, jej pasją jest taniec. Babcia, lat ponad 50, czasem zajmuje się Alicją i Klaudią Mama Kasia, pełna energii, kreatywna, nie potrafi usiedzieć w miejscu. Scena pierwsza: Kasia spiesząc się do pracy pobiegła na pocztę odebrać przesyłkę z preparatem ORSALIT. Klaudia w przerwie świątecznej ma wolne w szkole, Alicja niestety znowu zachorowała i musiała zostać u babci (zamiast iść do swojego ukochanego przedszkola). Kasia szybko zostawiła dzieci i przesyłkę z buteleczką nieznanego babci płynu, pobiegła pędem do pracy. Scena druga: Babcia myśląc, że to woda truskawkowa podawała Alicji do picia przez cały dzień. Alicja była zadowolona, Orsalit jej bardzo smakował. "Łał, jakie pyszne" - mówiła głaszcząc się bo brzuszku jak Kubuś Puchatek po zjedzeniu miodku. Klaudia natomiast po wypiciu łyka skrzywiła się i stwierdziła, że to jest "obrzydliwe". Co usta to inna opinia, ale przecież każdy ma prawo do własnych smaków i własnego zdania". Scena trzecia: Kasia wraca z pracy i śmieje się z babci, która nie przeczytała etykiety. Na całe szczęście dzieci nie wypiły zbyt wiele bo mogłoby im to raczej bez biegunki zaszkodzić. Babcia sama postanawia również spróbować ORSALIT DRINK i wykrzywieniu twarzy w niesmaku nie ma końca ;) Kasia również próbuje i stwierdza, że w pierwszej chwili czuć bardzo gorzki smak, potem natomiast można odkryć wielką słodycz połączoną z truskawką. Dla Kasi najważniejsze jest jednak, że ORSALIT smakuje 5-letniej Alicji, która raczej często miewa biegunki a nie chce pić tego typu "nawadniaczy" w postaci saszetki z proszkiem połączonej z wodą. Kasia zauważa jednak też, że z przodu butelki nie ma jasnej informacji, iż nie jest to woda truskawkowa do picia a produkt specjalnego przeznaczenia żywieniowego więc dziecko może się pomylić i wypić wszystko na raz (co według opisu na etykiecie nie jest wskazane). KONIEC

Stoi dumnie dziś w ogrodzie Jego zdjęcie mam w ogrodzie Lubię patrzeć na te pióra Gdy pogoda wciąż ponura Czy już wiecie o kim mowa? Może wąż to, może sowa? Kogo dzisiaj mam na myśli? Nie wiesz? A więc może ci się przyśni? Chodzi o dumnego pawia Tak zwierzątko ja przedstawiam Gdy go widzę już się cieszę Piórko czasem chowam w kieszeń Pawie oczko się nazywa I uwielbiam je ukrywać Bo to moja tajemnica Piękno jego mnie zachwyca

Ach angielski świetna sprawa A z nim razem jest zabawa Pisać, mówić my lubimy Z chęcią słówek się uczymy Mamy w domu książek parę Mamy nawet i gitarę Po angielsku z nią śpiewamy Obce wersje znanych gramy Mamy mały i słowniczek To dla małych mych Księżniczek Jedna starsza ma lat 8 Czasem też naukę w nosie Jednak młodsza przypomina Że nie uczyć się to kpina :)