natasza83

dbozuta masz racje ze tego nie da sie zapomniec ze nic nie bedzie jak dawniej ja jednak mam nadzieje na lepsze jutro... czasem mam takie mysli jestem zla na wszystkich ,czemu wlasnie mnie to spotkalo ,czemu mnie los musial tak doswiadczyc ,czym sobie zasluzylam ,jak slysze ze inne kobiety nie dbaly o siebie mialy generalnie wszystko w d... to cos we mnie krzyczy ze to jest nie sprawiedliwe ze one moga miec szczesliwe rozwiazanie choc pewnie nie zdaja sobie sprawy z tego co tak naprawde maja a ja nie ,chce mi sie krzyczec czemu ja ?

witaj Jagna. ja cale szczescie nie musialam isc na zabieg i cale szczescie bo bardzo sie tego balam ale za to musialam czesto jezdzic na badanie krwi bo hormon dlugo nie chcial sie obnizyc torche mialam stracha ale wczoraj sie okazalao ze hormon spada wiec na razie nie musze nigdzie jechac .Chce juz o tym zapomniec i zyc w miare normalnie .Teraz czekam na pierwsza miesiaczke i bede probowac jeszcze raz bardzo bym chciala zeby sie udalo mam nadzieje ze teraz bedzie inaczej i nic zlego sie nie stanie dobrze ze o tej ciazy nie powiedzialam mojej 6 letniej coreczce bo nie wiem jak by to przyjela.Trzymajcie sie dziewczyny bedzie dobrze :)

Shyshka mam tutaj przyjaciolke ale wlasnie ona jest w ciazy nie dlugo rozwiazanie jakos nie potrawie jej sie wyplakac choc moze bym chciala,wiem ze ona by mnie pocieszyla ale teraz ma swoje sprawy ,zreszta teraz juz nic nie poradze na to wiem ze bede musiala z tym zyc i kropka.zarejestrowalam sie tutaj bo wiem ze nie jestem tu sama a kto lepiej zrozumie jak nie wy ktore byly lub sa w takiej sytuacij

dziekuje ci za to co napisalas.wiem ze z czasem bedzie mi lzej ale jakos teraz tego nie czuje ,bardzo mi przykro z powodu twojej straty napewno byl i jest ci ciezko ale z tego co piszesz wyglada na to ze jestes silna kobieta :)dzisaj bylam u lekarza powiedzial mi ze o dzidzie moge sie starac po nastepnej miesiaczce ale nie wiem czy sie zdecyduje boje sie ze bedzie tak sama .... mieszkam w uk i tutaj kobiety w ciazy biora na powaznie od 12 tygodnia .

Witam ja tez poronilam 21 maja tego roku ,nie spodziewalam sie tego jest mi bardzo ciezko bardzo chcialam tego malenstwa mam juz 6 letnia corke i wiem ze mam dla kogo zyc ale nie umiem sie zebrac ,moj maz pociesza mnie ze wszystko sie ulorzy ze teraz moje zdrowie jest najwazniejsze ale ja cierpie,nie chce mu mowic o tym co czuje zeby chociaz on byl spokojny .Moja najblizsza przyjaciolka jest przed porodem teraz ja musze codziennie patrzec na jej szczescie i sluchac wszystkich tych opowiesci jak to bedzie kiedy juz bedzie malenstwo na swiecie .... nie wiem co mam zrobic:( chciala bym postarac sie jeszcze raz ale co bedzie jezeli to sie powtorzy :(