Panna Klementyna zawsze podkreślała,
Że tak niesfornej uczennicy jak Maja, to jeszcze nie miała.
Trudno się dziwić, Maję interesują przygody,
I nic tu nie pomoże żaden metodyk.
A lato to wspaniała pora roku,
Przeżyć co nie miara, od świtu do zmroku.
Letnią porą pszczółka Maja uwielbia z Guciem bawić się w chowanego,
Albo rzucać się kulkami z pyłku kwiatowego.
Uwielbia słuchać opowieści myszy Aleksandra, co zwiedził kawał świata,
Albo śmiać się do rozpuku z żartów Maćka, Aleksandra brata.
Bierze udział w zawodach w skakaniu,
Lub z daleka przygląda się ludzkiemu mieszkaniu.
Podziwia talenty turkucia podjadka,
Znajomość z tarantulą to dla niej gratka.
Maja zaprzyjaźnia się z każdym owadem, czy brzydki, czy gruby
To nie ma znaczenia, ona bez wyjątku wszystkich lubi!
Tekli skrzypcowych koncertów raczej nie słucha,
Bo to kocia muzyka, niemiła dla ucha.
Ale kumplować się z Teklą można,
Maja grała z nią w piłkę nożną!
Lato to wspaniała pora roku, lecz nawet o brzasku
Można znaleźć się w potrzasku.
Maja była już w pajęczej sieci, uciekała przed szerszeniem,
Stała się prawie ważki jedzeniem.
Dobrze, że Filip, konik polny, często te zabawy obserwuje
I z tarapatów Maję ratuje.
Maju, dzięki przygodom czujesz się jak w niebie,
Ale wraz z dziećmi pięknie Cię prosimy, uważaj na siebie!
