kamila313

Zdjęcie zrobione w walentynki w pierwszym roku bycia razem. Miło sobie powspominać.

W życiu najpiękniejsze są chwile!

Oto laurki dla babci i dziadka. Dominisia - lat 3 przyklejała wycięte przez mamę obrazki z wycinanek.

Bardzo dziękujemy i teraz czekamy na "Pamiętajki".

Ukochany miś Dominiki

Książka nie jedno imię ma, Książka nie jedną prawdę zna, Ona ukoi, ona wyleczy, Gdy jest ci smutno - ona pocieszy. Wciągnie w świat baśniowy i pozwoli marzyć, Nauczy jak kochać, pomagać i wierzyć, Jak żyć, by dawać radość innym, Jak żyć, by uśmiechem zarażać innych. Książka literek nauczy Cię, Książka do myślenia zachęci Cię, Pomorze, gdy trudności w szkole będziesz miał, Z miłością utuli Cię do snu każdego dnia. Więc biegnij do rodziców swych I wołaj z całych sił: „Mamo, tato poczytajcie mi książkę dziś”.

Pierwsze miejsce mają klocki.

Dominisia lat 3 sama malowała swoja ukochaną świnkę Peppa.

Nie ma jak huśtawka na działce

Na świeżym powietrzu dobry humor zawsze mam!

Kolorowe obrazki w książeczkach przykuwają uwagę Dominiczki.

Bez niego dzieci są smutne Bez niego zasnąć nie mogą Bez niego chwile są nudne Bez niego zimno jest nocą Kto to taki drogie dzieci? Czy już wiecie? Jeszcze nie? Jest bardzo milutki i wesolutki Cztery łapki, nosek cudny Kocha mocno wszystkie dzieci Czuwa przy nich w dzień i nocy Z pewnością teraz już wiecie, że jest to ............. MIŚ

Jest milutka i urocza, Bystra, cwana i kochana, Nie zna złego zachowania, Zawsze chętna do skakania, Jej przysmakiem są banany, Dba o wszystkie kwiaty, zwłaszcza tulipany, Choć nie zawsze wie, z czego dana rzecz składa się, To i tak radę da, bo dzięki swojej ciekawości MAŁPKA ta poradzi sobie każdego dnia – „Ciekawski George”.

Wolny czas z dzieckiem najchętniej spędzamy na świeżym powietrzu. Jest tam wiele atrakcji, które moja Dominisia uwielbia, m.in.: - karuzela na placu zabaw, huśtawka czy zjeżdżalnia – to doskonałe metody, aby poszaleć do woli, - piasek w piaskownicy i robienie słynnej „babki” – można nawiązać znajomość z kolegą w piaskownicy, niektóre takie znajomości przeradzają się w przyjaźnie, - jazda na rowerze – nauka równowagi i skupienia, - zabawa w mamę, czyli Dominisia na spacerze ze swoim bobaskiem śpiącym w różowym wózeczku – prawdziwa przyjemność i nauka odpowiedzialności. W okresie letnim, gdy pogoda dopisuje wyjeżdżamy za miasto – na łono natury. Tam odpoczywamy spędzając wspólnie czas. Ruch na świeżym powietrzu wywołuje wilczy apetyt u mojej córeczki. Wtedy z jedzeniem nie ma problemu. Znika wszystko, co mama zaserwuje.

Dominisia śmieje się, płacze, grymasi, tupie, uśmiecha się, płacze, potem znowu śmieje się i tak w kółko. Każdy dzień przynosi nowe doświadczenie dla mojej 2,5-letniej „aktoreczki”. Jej pokłady energii są nie do zdarcia i wytracenia. Jest wszędzie i robi wszystko. Moją metodą na jej „mały odpoczynek” są tańce przy dziecięcych piosenkach. Wesołe melodie wywołują uśmiech na naszych twarzach, radość i śmiech mojej córki, gdy ja bawię się i skacze jak mała dziewczynka. Podrzucanie balonów i kłopoty z ich złapaniem także wprawiają moją córkę w niesamowity nastrój. Śmieje się w niebogłosy jak widzi, że mama i tata nie potrafią złapać balona. Śmiech u Dominisi wywołują także wspólne domowe codzienne obowiązki np. mycie podłóg mopem, wyjmowanie naczyń ze zmywarki czy wrzucanie ubrań do pralki. Mała ma niezły ubaw, skoro sama lgnie do pomocy, to nie będę odrzucała jej chęci. Lecz największą radość ma podczas spuszczania wody w toalecie. Dźwięk spływającej wody przykuwa jej uwagę, pomógł także w nauce korzystania z toalety.

Chciałabym mieć drugie dziecko, ale nie wiem kiedy - za 2 lub 3 lata. Dominisia ma 2,5 roczku i jest planowanym dzieckiem. Ciężko teraz jest się zdecydować na drugie dziecko, zawsze są jakieś wytłumaczenia. Czasami myślę sobie, że taka ciąża nieplanowana byłaby cudownym i miłym zaskoczeniem.

U mnie słonecznie i bardzo przyjemie w porównaniu do poprzednich dni. Aż chce się z domu wyjść.

Ja też kocham słodycze. Mogłabym jeść je przez cały czas, ale muszę pilnować figury, bo od razu wszystko idzie w biodra. Codziennie coś podjadam wspólnie z córką. Mała zawsze coś chce w sklepie, więc w domu zawsze coś słodkiego się znajdzie.

Kręciłam jak byłam dzieckiem - był to hit na podwórku. Na spalenie tkanki tłuszczowej super pomysł. Może wrócę do dawnych czasów.

Ja stosuję krem Garnier Czysta Skóra - matuje i zapobiega błyszczeniu, idealny dla cery z tendencją do łojotoku, jest niedrogi.

Ja też czekam na wyniki. W Stargardzie Szczecińskim mają być po 20 kwietnia.

1. Ulubione powiedzonko Mikołaja to: "No bo co w końcu, kurczę blade!". 2. Ulubione wypowiedzi Dominisi to: O jeju jeju jeju ne ma dydy - gdy uparcie szuka smoczka, psak baga - gdy widzi na spacerze biegającego pieska, mama tulu tata - gdy widzi jak mama przytula tatę. Swoich powiedzonek Dominisia jeszcze nie ma, intensywnie pracuje nad tym. Z czasem same przyjdą i będzie sypała nimi jak z rękawa.

Moja prawie 2,5 letnia córeczka bardzo lubi poznawać nowe rzeczy, nowe słowa, a dzięki bajkom w języku angielskim zaczęła zaprzyjaźniać się z tym językiem. W ojczystym języku mówi nieliczne wyrazy, zaś dużo przemawia w swoim dziecięcym języku. Pomimo tego widzę, że nawiązała bardzo dobry kontakt z Dorą („Dora poznaje świat”). Z uwagą ogląda wszystkie przygody tej miłej dziewczynki i w swoim stylu językowym wydaje okrzyki radości Kolejna bajka, która spodobała się Dominice to „ABC Literkowe chochliki”. Dzięki tej bajce moja córeczka powtarza pojedyncze literki w języku angielskim i umie wypowiedzieć brakującą literkę w wyrazie zanim jeszcze chochliki ją zaprezentują. Często bajeczki te są powtarzane, dzięki czemu dzieci mają możliwość powtarzania i zapamiętywania, bo tylko ćwiczenia dadzą efekty. Literkowe chochliki nasunęły mi fajny pomysł na zabawę, a jednocześnie na naukę języka polskiego i angielskiego. Z różnych gazet i czasopism powycinałam ilustracje odpowiednie dla dzieci (jabłka, karuzela, piłka, tornister, lalka, samochód itp.), przykleiłam je na małe kartki z bloku technicznego. Z tego samego bloku powycinałam duże literki alfabetu i przystroiłam je wycinankami. Dominisia wybiera sobie daną ilustrację i wspólnie szukamy kolorowych literek tworzących dany wyraz, po czym powtarzamy na głos w obu językach. Sądzę, że te ćwiczenia przyniosą efekty i już niedługo moja córeczka będzie mówiła całymi zdaniami.

Historie o wróżkach, elfach, trollach przenoszą małego czytelnika w świat nieznany, pełen fantazji i niepojętych sytuacji. Ukazują, że istnieje coś jeszcze oprócz domu, szkoły, podwórka. Są zachętą do poznawania czegoś nowego, rozwijają wyobraźnię. Oprócz rozrywki dostarczają morze emocji i pokazują, że w marzeniach można być kimś innym.

Moja córeczka Dominisia uwielbia „Czerwonego kapturka” i „ Jasia i Małgosię”. Lubi opowiadania, w których są dzieci. Codziennie chce słuchać, co stało się z czerwonym kapturkiem, co robił Jaś i Małgosia. Niekiedy ma smutną minkę, jak zaczynam czytać o niedobrych wydarzeniach, które spotykają jej ulubionych bohaterów. Wspólnie z mężem tłumaczymy Dominisi, że nieraz jest komuś źle, ale trzeba mocno wierzyć, być dobrym dla ludzi, a wszystkie marzenia się spełnią i świat będzie lepszym.