IRCIA1

Kacper nadal gra w ta gre,sam od siebie nie kopie nie gryzie tylko sprowokowany, moj starszy syn gdy go zaczepia chce mu cos zabrac to Kacper wlasnie tak reaguje ja mu tlumacze, ze tak nie wolno. Jomiro pogratulowac synus Ci wyrosl. Nieraz mam problem z wyjsciem z Kacprem na spacer czy do sklepu poniewaz jak zacznie grac w ta swoja gre to nie moze -nie chce przestac najchetniej gralby caly czas, oderwany od gry z placzem wychodzi ze mna na dwor ,ale po chwili mu przechodzi.Zauwazylam ostatnio,ze kiedy go prosze (dlugo)zeby sprubowal czegos do jedzenia to koniuszkiem jezyka to robi ,a kiedys uciekal zatykal usta.Kacper ma malo produktow spozywczych ktore je dlatego coraz czesciej namawiam go aby prubowania.

Moj Kacper z bratem tez sie bija Kacper sie nie daje bije gryzie kopie .Coraz czesciej widze ze kopie innych tzn. brata mnie...ale to wynika z tego ze gra na grze gdzie jego bohater moze biegac mowic i kopac innych i ja zauwazylam ze Kacper , czesto to stosuje (kopanie)wobec innych bohaterow w grze.Sama nie wiem czy zabrac mu ta gre? wiem tez ze ja bardzo lubi duzo sie uczy przez nia ,bo czesto powtarza to co oni mowia(a ma bardzo opozniona mowe)

Witam , w sumie masz racje na dzien dzisiejszy tez mi nie zalezy na nazewnictwie czy to jest Autyzm czy Zespol Aspergera.Kacper chodzi do szkoly jako dziecko autystyczne niedlugo bedzie mial spotkanie z psychologiem-psychiatra na ktore jestesmy zaproszeni.Zobaczymy co powie. Z twoich listow wiem ,ze masz coreczke gratuluje.Jak sobie radzisz?syncio nie jest zazdrosny o siostre? moze sa to glupie pytania,ale kiedys tez chcialabym miec dzidziusia i mam obawy.

Witam baardzo dlugo mnie nie bylo,czytajac Wasze listy utwierdzam sie w przekonaniu ze moj synek Kacper (7lat ) zostal w Polsce zle zdiagnozowany nawet pani Malgosia do ktorej chodzil na wczesne wspomaganie powiedziala ze Kacper nie ma Autyzmu lecz zespol Aspergera ja nic z tym nie zrobilam poniewaz nie bylo sensu gdyz trwalo by to dlugo a ja mialam zamiar sie wyprowadzic do innego panstwa. Obecnie mieszkam w Anglii syn chodzi do przedszkola dla dzieci z roznymi problemami.Nauke zaczal w grudniu poniewaz musielismy pozalatwiac sprawy powypelniac formularze, poszukac szkoly, ktora nam i Kacprowi odpowiada(dostalismy oferty szkol).Wybralismy najblizsza (45min od naszego domu).Przyjezdzajac tu syn bardzo malo mowil w tej chwili mowi wiecej po angielsku tez,ale trzeba powiedziec slowo lub zdanie zeby powtorzyl sam nie powie calego zdania jesli cos chce to pokazuje palcem albo idzie i sam bierze ostatnio na stole lezal kawalek ciasta Kacper podszedl i powiedzial ze to jest ciasto bardzo sie ucieszylam.Lubi bawic sie z dziecmi grac w pilke, tanczyc itp.bardzo lubi komputer gry komputerowe laptopy wogole wszystkie urzadzenia elektroniczne nie raz jestem z nim w sklepie to musze odciagac go od lady fiskalnej zeby pani sprzedawczyni nie ponaciskal guzikow w kasie.Kacper ma starszego brata, Kamil ma 13lat i dobry kontakt z Kacprem.Jestem po rozwodzie i mam partnera chcielibysmy miec jeszcze jedno dziecko ,ale troche sie obawiam czy sobie poradze jak na to Kacper zareaguje moze poczekamy jeszcze rok, dwa synek bedzie starszy wiecej bedzie rozumial- sama juz nie wiem.Pozdrawiam serdecznie

Witam Cie michutek to wspaniale ,ze Twoj synus wykazuje chec porozumiewania sie z Wami i poznaje nowe slowka,piszesz ze uczycie sie jezyka migowego czy synek chetnie sie tego uczy?i czy chce rozmawiac w jezyku migowym?i czy latwiej jest mowic do syna w tym jezyku zeby zrozumial co chcemy ?Byc moze jest to dobry sposob na porozumiewanie sie z dzieckiem nam jeszcze nikt tegt nie zaproponowl(w Polsce) pozdrawiam i zycze dalszych sukcesow

Dzieki,mam nadzieje ze bedzie dobrze.Przykro mi ,ze mieliscie takie zle przezycie.Ja bedac w Polsce nigdy nie spotkalam sie ze zlosliwoscia wobec mojego synka wszyscy byli przychylni ,mama tez mi nic o tym nie mowi moze obracalam sie w tolerancyjnym srodowisku. To super ,ze synek chodzi na zajecia zobaczysz jak szybko zacznie robic postepy. powodzenia

Dziekuje slicznie za otrzymana odpowiedz. Dzisiaj moj Kacperek zaczal mowic mama... oczywiscie jak zadawonilam do domu(Polski)to przez telefon nic mi nie powiedzial,ale i tak bardzo,bardzo sie ciesze...Synek mowi, ale po swojemu potrafi rozpoznac i wskazac ludzi, zwierzatka, cyfry na obrazkach.Bardzo lubi jak mu sie czyta literujac i pokazujac literki.jestem szczesliwa z postepu mojego dziecka mam nadzieje ze bedzie je robil nadal. pozdrawiam

Witaj dziekuje ze odpowiedzialas na moj list, niebardzo orietuje sie w skrutach i nie wiem dokladnie co to jest GP gdybys mogla mi wyjasnic.Mam jeszcze pytania wozicie synka na terapie?czy przyjezdza po Was auto?czy sa jakies szanse zeby moj synek mial teapie,lekcje w jezyku polskim?a moze trzeba samemu szukac polskiego terapelte lub tlumacza? jakie i gdzie skladac papiery zeby dostac pomoc finansowa z tytulu niepelnosprawnosci na dziecko i czy warte jest to (chodzi mi o kwote pieniedzy)pisze tak ,bo Sama wiesz jak z dodatkami na dziecko jest w Polsce trzeba sie nachodzic, prosic ,a w sumie niewiele sie dostanie.Troche mam obawy czy Kacper sie tu zaklimatyzuje obcy jezyk, ludzie jaka bedzie mial tu opieke czy dalej bedzie robil postepy a moze stanie w miejscu albo sie cofnie...Mam tylko nadzieje ze bedzie dobrze trzeba prubowac. A co u Was slychac jak synek sie czuje? pozdrawiam

michutekWitajMój autystyczny synek teraz w maju skończy 4 latka. Został zdiagnozowany 16 misięcy temu , a od roku chodzi do szkoły specjalnej do grupy dzieci autystycznych. Nasza pierwsza reakcja-szok, niedowierzanie, ogromna rozpacz.Jeszcze teraz, nieraz siedze i płaczę za niesprawiedliwy los, ze tak okrutnie obchodzi się z moim dzieckiem. My też przeszukujemy ciągle internet... i co dla mnie jest najbardziej zauważalne... zupełnie inne podejście do dzieci autystycznych jak i do ich terapii i rozwoju w kraju i za granica. Chyba mamy szczeście, ze 3 lata temu wyjechaliśmy do Anglii bo wiem, ze w PL moje dziecko miałoby ciężej ... i nas nie byłoby stac na jego terapie. Najważniejsze, ze nie musimy płacić za zadne terapie czy szkołe. Podejście społeczeństwa jest inne, bardziej tolerancyjne, choć spotykam się również z przykrymi sytuacjami. U nas nawet nasze rodziny w PL jakoś nie potrafią zrozumieć naszego syna, a czego żądać od obcych. U nas jest lepiej pod wzgledem uporu, chodź teraz przyszła agresja do mnie i młodszego brata. Po ponad roku terapii, szkoły, pracy nad nim w domu ... ma większy kontakt wzrokowy, nauczył się liczyć do 20 i zna alfabet. Mói pojedyncze wyrazy. Nadal nie rozmawia ;/ jest ciągle "w biegu", choć od kilku tygodni potrafi skupic się na bajce i oglądac ją na kanapie siedząc, a nie jak wczesnie skacząc cały czas. U nas ogromnym problemem jest jego bardzo uboga dieta. od 2, 5 roku nie jada i nie pije nic ciepłego. Mięsa i warzyw nie jadł od 2 lat ;/ Ja jestem bardzo impulsywna, mąż spokojny i to przy nim więcej się uczy. Więc musze swoje nerwy trzymac na wodzy przy nim bo to nie działa na niego wogóle. Mi pomaga w ciężkich chwilach zastanowienie się i postawienie w jego sytuacji Jeżeli nauczymy się rozumieć jego zachowania i nie będziemy z nimi walczyć zaczyna się lepiej żyć w rodzinie. Trzymam kciuki za Twojego synka, ze będzie cały czas szedł do przodu. A jak Wasze otoczenie przyjeło ta wiadomość ? jak radzicie sobie w sytuacjach gdy trzeba coś zrobić , a mały nie chce ? pozdrawiam Serdecznie Cie witam ja rowniez mam synka autystycznego dostal orzeczenie o niepelnosprawnosci na 3 lata(smieszne)Kacperek ma obecnie 6lat i we wrzesniu ma isc do szkoly.W ubieglym roku uczeszczal i nadal uczeszcza na lekcje wczesnego wspomagania ,panie logopeda i pedagog sa pod wrazeniem ze zrobi takl duze postepy .Sytuacja w naszym kraju zmusila mnie do szukania pracy w anglii pracuje i mieszkam tu juz rok.Zmuszona bylam zostawic Kacperka i jego starszego brata w Polsce pod opieka babci ale w ciagu tego czasu odwiedzalam moje dzieci, oczywiscie dzwonie regularnie choc z Kacprem nie moge porozmawiac to mowie do niego w odpowiedzi slysze jego smiech no i pojedyncze slowa.Mam zamiar przywiezc tu dzieci zamieszkac na stale,ale mam obawy o dalsza edukacje Kacperka nie wiem gdzie sie udac gdzie szukac pomocy ,piszesz ze mieszkasz w anglii juz 3 lata i chwalisz sobie tutejsza opieke nad Twoim synkiem .Bylabym bardzo wdzieczna o pomoc jak to wszystko zalatwic.pozdrawiam