onlyme30

Przy zamku był STRUMYK, obok siedziała KRÓLEWNA, Była niezwykle blada, choć bardzo piękna, Obok niej SIŁACZ skubał JAJKO z łupinki, By oddać dziewczynie jego cenne witaminki. Wtem KRÓL nadjechał pełen radości, Bo wiedział, że WITAMINA D, dobra jest dla kości, Że ona ZDROWIE ukochanej odbuduje, I mnóstwo SŁOŃCA jej podaruje!

Po podwórku pawie pędziły, Ptasie piórka pogubiły, Ponad płotkiem poleciały, Potem Paryż pozwiedzały. Po południu powróciły, Piękne pióra podkuliły, Pamiętniki popisały, Po północy pozasypiały.

Mój Wymarzony Dzień Matki powinien być roześmiany, czyli pełen ciepła i radości bijącej z buźki i zachowania mojego maleństwa. Ani krzty marudzenia, ani grama wiercenia się, zero grymaszenia przy posiłku, zaś mnóstwo uśmiechów, maksimum wspólnej zabawy i dużo uścisków. Tego dnia najbardziej właśnie cieszyły by mnie tylko te miłe chwile, pełne beztroski i bez zbędnych smutków i łez. Bo tego dnia chciałabym aby każda chwila z moim dzieckiem była radosnym wspomnieniem, pełnym całusków, słodkości i uścisków pełnych miłości:)

Moja herbata smakowała by soczystą i orzeźwiającą pomarańczą z odrobiną figowej nutki. Bo takie połączenie dało by nie tylko wyjątkowy smak, ale wyczuwalną słodycz, która z pewnością poprawiła by mi nastrój i postawiła na nogi:)

Uwielbiam Maję i Gucia za ich nierozerwalną przyjaźń, która pomimo wszelkich niebezpieczeństw się nie kończy i za to, że ich malowniczy świat przyrody w którym żyją jest dzięki nim bezpieczny, radosny i kolorowy.

"Mali jaskiniowcy" - to pojęcie oznacza dla mnie tę część życia dzieci, kiedy to są nieporadne i wykonują pewne czynności w bardzo błachy i prosty sposób. Robą coś machinalnie, tak jak podpowiada im intuicja i pozwalają ich możliwości. Nie przywiązują uwagi czy tak powinno być, bo dla nich jest naturalne i normalne to co robią. To naprawdę jaskiniowcy, bo odkrywają dopiero świat w którym przyszło im żyć, są wszystkiego ciekawi i badają go według swoich dziecięcych i nad wyraz prostych miar. Są niczym niedoświadczone małe dzikuski, które z pomocą innych uczą się i rozwijają, zaczynając od prostych rzeczy, póki nie dojdą do doskonałości i wyszlifują w sobie zdobyte umiejętności.

Jeden bystry jest i chudszy, Drugi niski, nieco grubszy, Zawsze razem się trzymają, Mnóstwo przygód przeżywają! Dziś w zawodach udział biorą, Jutro do zoo się wybiorą, Potem będą apaczami, A następnie harcerzami! To rodzeństwo jest zabawne, Bardzo śmieszne, super fajne, Bolek z Lolkiem dzieci bawią, A one ich uwielbiają:)

Krem Sudomax postanowiłam na początek przetestować na mojej bratanicy, gdyż ma częste nawroty odparzeń pupy i jest to główna przyczyna dla którego chciałam sprawdzić ten produkt:) Tak więc po 2 dniach stosowania, pupa jest wyraźnie mniej zaczerwieniona, przy czym krem stosowany jest raz dziennie. I dziecko się już nie drapie po pupie i nie narzeka na pieczenie, co znaczy że produkt skutecznie działa:) W moim przypadku zastosowałam produkt na twarzy, a konkretnie na brodzie, gdzie wyskoczyły mi czerwone krosto-plamki. Następnego dnia mogłam stwierdzić, że zaczerwienienie się zmniejszyło a krotki zdają się zanikać, przy czym skóra nie została w tym miejscu nieprzyjemnie sucha. Co do samego poduktu, ma bardzo przyjemny zapach, który z pewnością ani dziecku ani dorosłej osobie nie przeszkadza. Sudomax ma gęstą konsystencję i dobrze się rozprowadza oraz wchłania. Osobiście jestem zadowolona z produktu Sudomax i czuję, że to testowanie wyjdzie wszystkim na zdrowie:)

Malowanie jest dla dzieci przygodą, która wspaniale działa na fantazję, kreując przy tym rośliny, krajobrazy czy postacie. Dziecko postrzega otoczenie na swój sposób i dzięki temu możemy się dowiedzieć jakimi np. kolorami widzi swoich rodziców. Ponadto dzięki malowaniu uczy się stawiać kreski, dobierać barwy, usprawnia koncentrację manualną i skupienie. Poza tym takie dziecko rozwija się w przyjaznej i kolorowej atmosferze, bo dzięki malowaniu tworzy coś swojego, wypływają na papier jego zdolności i zwyczajnie dziecko jest radosne z wysiłku który włożyło w cały prosec stworzenia rysunku. Malujące dziecko jest wesołe i skoncentrowane, a ponadto ma lepszy chwyt, jest bardziej kreatywne i pomysłowe:)

Było piękne niedzielne popołudnie, Gdy miś Parentuś wybrał się na południe, Tam była polana na której rosły jeżyny, Wystarczyło zejść do małej doliny. Miś do plecaka zabrał małą gruszkę, Kocyk włożony w papierową paczuszkę, Do tego na jeżyny trzy pojemniki, I dwa ogromniaste wielkie herbatniki. Gdy górski las przmierzał napotkał burzę, I wpadł po kolana w wielką kałużę, Plecak potoczył się w dół po trawie, I wylądował przy brzegu stawie. Tam Miś Parentuś umyć się postanowił, I na gałęzi swoje pranie rozłożył, Nucił pod nosem ulubioną pisenkę, Chcąc sobie zrobić maleńką drzemkę. Wtem gdzieś z wysoka pszczoły nadleciały, I nad Parentusiem wrogo zabrzęczały, Zabrał swoje rzeczy i do ucieczi się rzucił, Przebiegł kawałek i nagle się przewrócił. Gdy się rozejrzał oczom nie wierzył, Bo oto z wielkim krzakiem się zderzył, Hen, hen ciągnęła się jeżynowa polana, Będzie je zbierać chyba do rana! Parentuś do domku z pełnym plecakiem wracał, Pod jego ciężarem prawie się przewracał, I choć jeżyny mu się podusiły, To był bardzo HAPPY, naprawdę szczęśliwy!

Był piekny poranek, kiedy mała dziewczynka imieniem Luna wybrała się ze swoim kotkiem na rejs łódką po jeziorze. Kot straciwszy zainteresowanie rybami, uciął sobie drzemkę. Dziewczynka zaś zarzucała wędkę to tu, to tam i nagle w coś zahaczyła. Wielki LATAWIEC! Haczyk nie chciał się oderwać, ciągnęła z całej siły, aż łódka zaczęła nabierać prędkości. Nagle poczuła, że unosi się nad łódką, nad wodą, nad drzewami. W oddali widziała miauczącego kota, który był uwięziony na wodnej łódce. A ona leciała smugana wiatrem i słońcem. Przelatujące gęsi witały ją skrzekotem. Coś nią zatrzęsło i zakołysało, zachmurzyło się i zaczął kropić deszcz, a szybowiec zaczął nagle opadać. Dziewczynka zataczała kręgi i ujrzała wielkie pole, które miało być jej pasem lądowania. O rany! - Pomyślała. Zamknęła oczy i ku zdumieniu wylądowała... na wielkim drzewie. Zdała sobie sprawę, że jest w wielkim lesie, a każde drzewo połączone jest ze sobą linowymi pomostami, zupełnie jakby ktoś tu mieszkał. Chodziła od drzewa do drzewa, aż znalazła drewaniną chatkę. Zajrzała do środka i ujrzała ni to człowieka ni to zwierzę, która patrzyło na nią z zaciekawianiem. Luna chciała coś powiedzieć, lecz ta istota ją uprzedziła, zajrzała szybko do jakiejś księgi i pokazała Lunie stonę na której widniała sama Luna i wyglądała jak żywa, był tam nawet jej kot! To była bajka, która była już przez kogoś zilustrowana! Nagle ludzik zagwizdał i zjawiło się pełno robotników, którzy zbudowali dziewczynce nowy latawiec. Zaprowadzili ją na wysokie drzewo i pozwolili sfrunąć z wiatrem. Gdy Luna leciała do domu, uświadomiła sobie, że ma przy sobie księgę, ale inną, z pustymi stronicami. Miała tytuł - "Powrót do zaczarowanego lasu". Wiedziała już, że to zapowiedź kolejnej przygody i to ona sama będzie jej autorką:)

Lubi wylegiwać się na trawie, I popływać sobie po stawie, Często chadza po podwórkach, Lata też wysoko w chmurkach, Ona raczej jest malutka, Czasem barwna lub żółciutka, Siada sobie w cieniu drzewa, I wesoło Kwa, Kwa śpiewa:)

Zimą w długi sen zapada, Latem miodem się zajada, Dzieci tulić go uwielbiają, I dobranocki z nim oglądają..

Tu Gumisie, tam Gumisie, Ależ z nich są fajne misie! Sok z gumijagódek robią i po lesie sobie chodzą! Fajni z nich są przyjaciele, Przygód mają bardzo wiele, I kiedy zajdzie potrzeba skaczą hen, hen aż do nieba!

Wiosną dziecięce ubranka powinny być milsze w dotyku, a więc wykonane z tkanin delikatnych dla skóry, które nie będą jej podrażniać. Powinny być również przewiewne, czyli nie zawierać zbyt wielu sztucznych włókien, najlepiej gdyby były wykonane z bawełny. Dobrze by było, żeby ubranka miały też zapięcia czy guziczki, aby w razie ciepłej lub chłodnej pogody można było łatwo je zdjąć lub nałożyć. Nie powinny być też zbyt obcisłe i przylegające do ciała, bo wiosna to czas zabawy w związku z czym dzieci poowinny się czuć w takich ubrankach lekko i swobodnie. No i oczywiście wiosenne dziecięce ciuszki powinny być kolorowe, bo w takim ubranku każdy maluch poczuje się radośnie:)

Cudowny CUCUHAMAK byłby wybawieniem dla każdego malucha i zapewnił mu spokojny sen i niezwykły wypoczynek. Dziecko poczuło by się wprost cudownie, wygodnie i tak lekko kołysane. A mama miała by więcej czasu na codzienne czynności, mogąc jednocześnie cieszyć się widokiem swojego śpiącego maleństwa:) W objęciach CUCUHAMAK moje dziecko było by bezpieczne i miało by zapewniony spokojny i upragniony sen. Zaś ja jako mama wiedziełabym, że moje dziecko jest szczęśliwe, bo czuło by się jakby było blisko mnie:) Taki hamak na kółkach to świetne rozwiązanie dla dziecka i mamy. Każda mama chciałaby go mieć. I ja też :)

Dzieci uwielbiają bajki które są piękne i mają szczęśliwe zakończenia, a wiele z nich niesie ze soba pouczające przesłanie. Jedną z takich bajek jest "Kopciuszek", bo opowiada o niesprawiedliwości, chciwości i zazdrości. Ukazuje ona jak biedna i odtrącona dziewczyna wychowywana przez okropną macochę przemienia się w piękną pannę, znajduje swojego królewicza, odzyskuje radość i szczęście. To bajka dzięki której dziecko zrozumie, że nie należy innych traktować źle, że nikt nie może być gorszy i że los do każdego się kiedyś uśmiechnie, bo zwycięży dobro i sprawiedliwość:) Natomiast chętnie słuchaną przez maluchów bajką jest też niezapomniany "Pinokio". Tutaj mamy przykład drewnianego chłopca który nie potrafi żyć bez kilku niewinych kłamstewek. Jednak każde kłamstwo niesie ze sobą konsekwencje, którze rzutują na bohaterze. Dzięki tej bajce dziecko uczy się i potrafi zrozumieć, iż kłamstwo nie jest dobrą drogą do przyjaźni i szczęścia, że najważniejsze to zawsze mówić prawde:)

Moją ulubioną, fantastyczną filmową postacią jest duszek. Oczywiście mam na myśli uroczego Kacperka:) To mały i niezwykle przyjacielski duszek, który szuka przyjaciół i ma dość straszenia, które i tak nie najlepiej mu wychodzi. Za to ma mnóstwo przygód w zamku w którym mieszka i musi stawiać czoła swoim nieznoścnym towarzyszom niedoli - złośliwym duchom i każdemu kto chciałby skrzywdzić jego nowych lokatorów. Kacpra nie sposób nie lubić, bo jest niezwykle zabawny i fantastyczny z niego przyjaciel, na którym można polegać:)

Na pewno jedną z takich bajek mojego dzieciństwa, której nie sposób zapomnieć, a którą jako dziecko lubiłam czytać jest "Stoliczku nakryj się". Piękna opowieść Braci Grimm, gdzie dobro przeplata się z chciwością, ale jak zawsze wszystko kończy się szczęśliwie. I jest też jeszcze oczywiście miejsce dla "Pinokia" drewnianego chłopca, który był niezwyklym kłamczuszkiem. A jak wiadomo liczy się szczerość, więc żadne dziecko nie chciało by mieć długiego noska:) To cudowne bajki, które czyta i opowiada się z lekkością, a przede wszytkim mimo upływu czasu zawsze się o nich pamięta, a dzieci je uwielbiają:)

Moje propozycje imion, o ile jeszcze nie było :) Spartuś, Pufcio, Parolek