Wiga

Witam. Jestem mamą i żona męża. Około dwa lata temu nakrylam męża z moja najlepsza koleżanką. Do tej pory jest to obraz który jest moja druga myślą 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu. Do tego całe nasze towarzystwo, albo nie ją całe towarzystwo odrzuciłam. Nie chciałem żadnych z nimi kontaktów. Widziałam że nie dostane od nich wsparcia o tak się stało. Cały świat mi się zawalił. Przez ponad tydzień nikomu nie powiedziałem co się stało. Po paru miesiącach załapałam się totalnie. Nieszczęście sama zorientowałam się że coś jest nie tak . Wpadłam w zamknięte koło gdzie raz było dobrze i zaraz ciągły płacz. Zaczęłam uczęszczać do psychologa który dużo mi pomógł. Później terapia małżeńską która zbytnio efektu nie przyniosła. Do tego problemy z dziećmi, przeprowadzka , nowa praca , więcej problemów z dziećmi i znów czuje że depresja wraca. Nic mnie nie cieszy , niechce mi się z nikim rozmawiać. Brak mi siły na dalszą walkę. Moje małżeństwo nigdy nie było perfekcyjne ale nigdy nie było tak źle z nam , że mną. Pomóżcie