Asia i maciejek

W pewnym mieście niedaleko, Za strumykiem i za rzeką, W pięknym zamku z klocków zbudowanym Mieszka mały król Maciusiem zwanym. Bardzo lubi harce i zabawy, Siłacz z niego doskonały. Z rana gdy słońce wstaje Witaminę D dostaje. Gdy królewna go poznała Zaraz się w nim zakochała. Król wspaniale nam panuje, Zdrowie jemu dopisuje. Jajko zjada na śniadanie I buziaka daje mamie. Na wyprawę się wybiera, Swych rycerzy wnet zabiera. Tak wojować przez dzień cały Może nasz król doskonały. Wszyscy kochają króla małego Bo nudne życie było by bez niego. I tak się kończy historia króla Który rozrabia i ciągle hula. A morał z bajki wynika taki Że trzeba kochać wszystkie dzieciaki.