nataliamamajakuba

Witam was dziewczyny. Jestem Natalia, mam 21 lat. Jestem mamą 4 miesięcznego Jakuba. Mimo, że nie jestem samotną matką, czuję cholernie samotna... Wpływa na to wiele czynników. Po pierwsze. Mój narzeczony, cały czas jest poza domem. Nasza sytuacja finansowa nie jest kolorowa więc M. bardzo dużo pracuje, czasem nie ma go od 6 rano do 21 wieczorem. Za to ja cały dzień siedzę z małym. Na razie razie szukam jakiejś pracy żeby go odciążyć, wyjść do ludzi ale nie mogę znaleźć nic co odpowiadało by nam pod względem zarobków. Po drugie. Wszyscy moi znajomi po tym jak zaszłam w ciąże mówiąc krótko mnie olali. Przestałam być dla nich kompanem do picia i imprez więc zerwali ze mną kontakt. Po trzecie. Zostaje babcia Jakuba, która cały czas pracuje i bardzo rzadko się widujemy. W rezultacie całe dnie siedzę sama w domu. Kubuś jest dość grzecznym dzieckiem ale po całym dniu samotności i rutyny męczy mnie jego każdy najmniejszy płacz. Nie wiem co robić... Przez to siedzenie w domu, obowiązki oraz to, że cały dzień jestem sama, stałam się bardzo rozdrażniona, nerwowa, cały czas jestem zmęczona, nie mam na nic siły. Czy któraś z was miała taki problem? Jak sobie z tym poradziłyście?

Cześć jestem Natalia, mam 21 lat, mój synek Jakub ma dokładnie 4 miesiące i 2 tygodnie. Jeśli chcesz to możemy porozmawiać tutaj aby inne dziewczyny mogły sobie poczytasz, lub jeśli wolisz prywatnie. Z czym potrzebujesz pomocy? :)