marianka40

A czy próbowałaś już coś robić ze swoim brzuchem? Czy nadal prawie rok po porodzie nie wzięłaś się za siebie? Jeśli nie karmisz dziecka piersią to bez problemu możesz zastosować dietę i wspomóc się spalaczami tłuszczu. Moja znajoma z pracy już kilka miesięcy po porodzie wyglądała jakby nie rodziła. Zastanawiałam się, dlaczego i po rozmowie z nią dowiedziałam się, że nie miała pokarmu, więc bez problemu mogła przejść na dietę. Dodatkowo wspomagała się suplementem www.trizer.pl. Sama go później zaczęłam stosować zachęcona jej efektami. U mnie póki, co bezpiecznie i zdrowo zeszło dwa kilogramy po miesiącu. Myślę, że to dobry wynik.

Oczywiście, że nie wytrzyma na samych suplementach cały czas. Suplementy są po to, aby uzupełnić niedobory w naszym organizmie. Zatem te substancje powinniśmy stosować tylko wtedy, kiedy nasz bilans w diecie jest niewystarczający dla poszczególnych składników. Okres ten powinien trwać do momentu, kiedy uda nam się uzupełnić ubytki. Na pewno na poszczególnych opakowaniach są zawarte informacje dotyczące dawkowania, długości przyjmowania, korzyści jak i zagrożeń. Dlatego warto przeczytać ulotkę i stosować się do niej.

Małe dzieci często mają problem z zaparciami. Przyczyną zaparć u dzieci może być oprócz diety zbyt mała ilość spożywanych płynów. Zastanów się nad tym czy Twoje dziecko pije odpowiednią ilość wody w ciągu dnia. Możliwe, że mimo tego, że sama gotujesz dla dziecka i starasz się by miało wszystko smaczne i zdrowe to w produktach, jakie mu podajesz brakuje odpowiedniej ilości błonnika. Zastanawiam się jeszcze czy byłaś u lekarza z problemem zaparć u dziecka czy póki, co próbujesz sobie sama z tym poradzić. Jeśli zaparcia powracają bardzo często to lepiej udać się do pediatry, który udzieli Ci wskazówek

Witaminę D możemy szukać nie tylko w pożywieniu, ale i jest wytwarzana w skórze pod wpływem słońca. Aby pokryć 90 proc. dziennego zapotrzebowania na witaminę D wystarczy spędzić około 15-20 minut na słońcu. W naszym kraju najlepszym terminie do wytwarzania tej witaminy przez nasz organizm jest okres od kwietnia do września. Witaminę D można dostarczać do naszego organizmu z pokarmów. Głównym jej źródłem są ryby morskie, a niewielkie ilości znajdziemy w jajkach, oleju roślinnym, serach dojrzewających i wątróbce.

Miałam stawiane bańki szklane, jako dziecko. Wtedy byłam przeciwna temu, że mama mi je stawia. Zawsze sobie powtarzałam, że jak będę miała dziecko to nigdy nie postawię mu baniek. Z perspektywy czasu uważam, że bańki to bardzo skuteczny sposób na wyleczenie sie z kaszlu i ogólnie z choroby. Trzeba tylko przestrzegać kilku zasad. Najważniejszą jest leżenie i wygrzewanie się po bańkach. Bańki, mimo, że nie należą do przyjemnych czynności jest bardzo dobrym naturalnym sposobem na leczenie. Samo stawianie baniek jeszcze ujedzie, ale zdejmowanie już nie jest miłe.

Myślę, że dziecko zachowuje się w ten sposób, bo jest rozpieszczone. Jak sama wspomniałaś dziadkowie pozwalają na wszystko, Ty też starasz sie uciszyć ją jak najszybciej jak płaczę, żeby ani siostra ani rodzice nie mieli pretensji. Prawdopodobnie uciszanie polega na tym, że dziecko otrzymuje wszystko, czego sobie tylko zażyczy. Dziecko już wie, że krzykiem osiągnie wszystko. Jeśli jesteś gotowa by podjąć działanie by dziecko zmieniło swoje zachowanie to będzie wymagało to od Ciebie dużej cierpliwości. Musisz być stanowcza i konsekwentna. Bez tych dwóch cech nie uda Ci się osiągnąć sukcesu.

Pacjentów z AZS zauważa ją wyraźne złagodzenie zmian skórnych w miesiącach letnich. Jest to związane z przeciwzapalnym działaniem słońca. Wystawianie skóry dziecka w ciągu dnia podczas spacerów, zabaw na wolnym powietrzu jest wystarczające do prawidłowego rozwoju organizmu. Umożliwia też wytworzenie niezbędnych ilości witaminy D. Należy unikać jedynie długotrwałego eksponowania skóry dziecka na promieniowanie słoneczne. Nie należy pozwalać się dziecku opalać. Najlepiej stosować kremy ochronne by nie doprowadzić do uszkodzenia skóry poprzez promienie słoneczne.

Także pomyślałam, że przyczyną problemów ze snem mogą być pierwsze ząbki. Rozumiem, że ząbkowanie daje we znaki nie tylko dzieciom, ale i rodzicom. Kiedy tylko uda Ci się zauważyć u swojego dziecka pierwsze objawy ząbkowania trzeba rozpocząć działanie. Możesz ulżyć maluszkowi w bólu i sprawić, że łatwiej przebrnie przez ten niemiły okres. Drażnienie dziąseł schłodzonym gryzakiem łagodzi swędzenie, zmniejsza ich ból i obrzęk. Możesz też sama je masować. Jeśli uda Ci się pozbyć dolegliwości związanych z ząbkowaniem to maluszek będzie mógł bez problemu spać.

Jestem przeciwna, aby rozwiązywać ten problem agresją. Zachowanie dziecka może sie jeszcze pogorszyć. Dodatkowo straci do Ciebie całkowicie zaufanie i będzie się bało. Przecież nie o to chodzi. Musisz mieć cierpliwość i powtarzać mu do skutku by posprzątał, zrobił daną rzecz. Początkowo możesz iść z nim i pomagać mu. Ale w taki sposób by to on więcej rzeczy zrobił. Niech wie, że może na Ciebie liczyć. Ważne by wiedział, że możesz mu pomóc, ale nie będziesz go całkowicie wyręczała z obowiązków. Jest już dużym dzieckiem i powinien to zrozumieć.

Po pierwsze nie martw się, że przytyjesz. Jesteś w ciąży i masz prawo mieć kilka dodatkowych kilogramów. Poradzisz sobie z nimi po ciąży za pomocą ćwiczeń i wtedy będziesz ograniczała jedzenie. Teraz dostarczaj swojemu i dziecka organizmowi witamin i składników zawartych w pokarmach. Ważne by Twoja dieta była zróżnicowana i zaspokajała dzienne zapotrzebowanie na różne substancje. Możesz jeść takie owoce na jakie masz ochotę. Od owoców nie utyjesz więc bez obaw. Żeby tak sie stało musiałabyś wyjadać wszystkie owoce przeznaczone dla kilku osobowej rodziny poza normalnymi posiłkami w ciągu dnia.

Żaden wiek nie jest zły na podnoszenie swoich kwalifikacji. Masz zaledwie 30kilka lat. Jesteś jeszcze młodą kobietą. Zobacz na przykład na Uniwersytet Trzeciego Wieku. Seniorzy nie chcą zostawać w tyle i uczą się tych rzeczy, które dla nas są codziennymi czynnościami jak przeglądanie Internetu, przelewy i praca z edytorami tekstu. Jeśli tylko masz ochotę studiować to próbuj. Nic nie stoi Ci na przeszkodzie. Wystarczy, że odpowiednio zagospodarujesz czas i na pewno uda Ci się wszystko pogodzić. Nawet jeśli coś się nie uda to w każdej chwili możesz zrezygnować. Lepiej spróbować i nie żałować, że się stchórzyło.

To całkiem normalne zachowanie u małego dziecka. Dzieci mają fazy na zabawki, na zabawy, na opiekuna. Wcześniej babcia była tą ukochaną a teraz Ty jesteś tą ukochaną i jedyną. Niekoniecznie przyczyna może tkwić w tym, że ktoś powiedział Twojej córce coś złego. Chociaż tego nie można w stu procentach wykluczyć. Jeśli mała jest tak bardzo za Tobą to spędzaj z nią czas i pytaj o wszystko, małe dzieci nie kłamią i nie zatają żadnej prawdy. Jeśli coś się wydarzyło to na pewno się o tym dowiesz od niej. Rozmawiaj z dzieckiem o wszystkim, nie miej tematów na które nie chcesz odpowiadać. Od małego ucz je zaufania do Ciebie i bycia otwartą osobą.

Napisałaś bardzo mało informacji. W zasadzie to nie wiemy czy Twoje dziecko wymiotowało dwa razy ogólnie w przedszkolu czy danego dnia. Jeśli wydarzyło się to raz to może po prostu jak to dziecko zjadł coś co mu nie posmakowało, może wpadł mu jakiś paproch, który podrażnił przełyk i wywołał wymioty. W takim przypadku jeśli wymioty ustały to nie jest konieczna wizyta u lekarza. Natomiast jeśli sytuacja powtarza się dość często to należy dowiedzieć się co jest przyczyną. Koniecznością będzie udanie się do pediatry, a następnie może i do psychologa.

Ulla ja też poleciłabym pójście do lekarza Jeśli nie jest to uciążliwe i krostki pojawiają się raz na jakiś czas to jest sens konsultować to z lekarzem? Przecież to całkiem naturalne, że w okresie dorastania każdy nastolatek ma problem z cerą. Skoro u syna autorki wątki problem jest mały to po prostu wystarczy odpowiednia higiena twarzy i przestrzeganie kilku zasad. Osobny ręcznik do twarzy, codziennie mycie buzi odpowiednim żelem, nie wyciskanie wyprysków i nie roznoszenie ich po całej twarzy, a dzięki temu także unikanie blizn powstałych po krostkach.

Oczywiście w telewizorze w naszym domu też leciały wymienione bajki. Dzieciaki zachwycone, że praktycznie cały dzień mogłyby wybierać co chcą obejrzeć. Oczywiście nie były pozostawione same z telewizorem bo przecież oglądały by od rana do nocy. Wymyślaliśmy im też inne zajęcia. W Wigilię ubieranie choinki, a przy tym robienie łańcuchów z papieru kolorowego. Najbardziej im to przypadło do gustu. Jakieś planszówki, karty i rysowanie też się pojawiło. Jestem pewna, że się nie nudziły i że są zadowolone po tych świętach.