iza1603

Nie podglądaj mnie mama! Właśnie się myje! Wyłącz ten telefon;)

Szymuś 8 miesięcy;)

Szymuś 8 miesięcy;) Kreatywność wspieramy przez zabawki oczywiście króluje u nas Fisher Price

Szymon 1,5 roku;) Radość z zabawy jak malowana;) Maluję maluję maluję I radość każdy z tego poczuje;)

Szymon 18 miesięcy

Kreatywność nie ma końca trwa ona do zachodu słońca Tak rozwój wspomagamy I świetną zabawę mamy Nasze najbardziej ulubione nigdy jeszcze nie znudzone wspaniałe klocki które mamy I wiele zabaw z nimi znamy Z klocków różności budujemy Wyobraźni upust dajemy Budujemy przeróżne cuda Nieraz pojazd kosmiczny się uda Pierwsze klocki to duplo lego Specjalne dla każdego małego Są bezpieczne i kolorowe W zabawie są tak cudowne Uczą świata i rzeczywistości Zwykłej ludzkiej codzienności Podstawowe czynności nazywać I wszelkie przedmioty pokazywać Jednak tradycyjne budowanie To nie jedyne rozwiązanie Można też bramki budować I tak piękne gole zdobywać Układać klocki według wzoru I też uczyć się nazwy koloru Obijać cudne stempelki w masie Tak w naszym wolnym czasie kreatywnie sobie działamy I wiele śmiechu przy tym mamy!

Zaraz mi się uda! Wiem jak to zorbić

Mamo daj mi tę zabawkę! Bebo chodź do mnie!

Mały Szymek mówiący "No starczy tych zdjęć chcę jeść!"

Na nudę sposób mamy! Nigdy się jej nie damy! Bo nie ma nic lepszego i nic wspanialszego niż wspólne zabawy, to ważniejsze niż picie kawy! W ten sposób więź nawiązujemy, dużo i wesoło śmiejemy! Te chwile jak diament są, w pamięci zawsze zostać chcą. A nasza zabawa ukochana, przez naszą trójkę ubóstwiana, to w TEATRZYK gra, zawsze wiele śmiechu da. Scena nasza z pudełka, pomagała mała i duża ręka, aktorzy na patyku malowani, wszystko robimy sami. Potem przedstawienie zaczyna się, każdy zagrać postacią chcę. Gdy Ola jeszcze nie mówiła, mama z tata aktorami była, bajki różne opowiadała, córka z zachwytem oglądała i zawsze roześmianą minę miała. Teraz Oleńka przedstawienia daje, raz księżniczką, raz Peppą się staje. To zagramy jakąś bajkę przeczytaną, to wymyślamy fabułę nieznaną. A gdy już zmęczymy się, ale jeszcze bawić się chce, to po babci rzutnik wyciągam, z sentymentem na "Anię" spoglądam, wyłączam światło, robię klimat, już uśmiechnięta Oli mina. Z klisz stare bajki czytamy, stary świat bajek ożywiamy, inspiracji na naszego teatru znów mamy, zaraz potem dalej gramy! A czasem korzystamy z ciemności, teatrzyk cieni wtedy gości! Latarka idzie w ruch, to też kocha nasz mały zuch.