Czy to może byc ADHD?

[pbmarys]

Witam :)

Pisze do Was ponieważ moja koleżanka matka 2 dzieci (córka 5l, syn 3l) jest bezradna. Chciałabym jej pomoc w jakiś sposób.

Moje pyt jak w tytule "czy to jest ADHD?"
Córka mojej koleżanki jest bardzo nadpobudliwa, są chwilę że dziecko nie daje żyć swojej mamie. Koleżanka próbowała się dowiedzieć co może to byc. Była u jednego psychologa- to przepisał malej relanium! Była u psychiatry - to powiedział że jak nie umie się dzieckiem zająć to ma je oddac. A pediatra nic nie widzi.
Dla mnie to dziwna sprawa.
Mała jest bardzo gadatliwa- choć potrafi przerwać rozmowę dorosłych krzykiem, płaczem, lub nerwami. Nie słucha się, bije młodszego brata- nie przepraszając go, a jak ktos zwróci na to uwagę to jest płacz. Nie dzieli się zabawkami, można by powiedziec że to normalne! Czasem żeby na siebie zwrocic uwagę - choć wszyscy to robią potrafi uderzyć. Nie zwracając uwagi na to czy robi komus krzywdę.
Tak poza tym malej wykryli jakas chorobę w mózgu nie wiadomo jaką, do tego ma astmę- bierze leki po których tyje..
Koleżanka nie wie już do kogo ma się zwrocic a bardzo bym chciała jej w jakiś sposób pomóc. Można by powiedziec że każdy specjalista do którego jak narazie się zwróciła ja wini za zachowania córki. Wiem że tak nie powinno byc. Ale jak im pomóc? I co to może byc? Czy faktycznie to ADHD? I do kogo powinna się zwrocic. Jesli nie w Lublincu to gdzie ?

[J.Kruszyńska-Buryta]

Witam,

by postawić dziecku diagnozę ADHD trzeba wnikliwie je przebadać pediatrycznie, neurologicznie, psychiatrycznie oraz psychologicznie. Należy wykluczyć inne źródła wywołujące nadpobudliwość i agresję np. nadczynność tarczycy, choroby genetyczne i metaboliczne, znaczny przerost trzeciego migdałka, alergia pokarmowa lub wziewna, FAS, padaczka, zmiany w układzie nerwowym, zaburzenia lękowe, nastroju a także problemy rodzinne, brak umiejętności wychowawczych rodziców. Dopiero odrzucenie tych możliwości może wskazywać na zaburzenia typu ADHD.

Psycholog nie ma uprawnień do przepisywania leków (tj. nie może wystawić recepty) tak
więc Pani znajoma prawdopodobnie była u psychiatry czy neurologa.

Domyślam się jak musi być trudno Pani znajomej i rozumiem, że szuka pomocy dla Siebie i dziecka.
Warto znaleźć dobrego psychiatrę dziecięcego i dobrego psychologa dziecięcego a zwłaszcza terapeuty rodzinnego, który może odpowiednio poprowadzić diagnostykę dziewczynki i co najważniejsze pomóc mamie odpowiednio reagować na prezentowane zachowania córki.

Mnie nasuwają się następujące pytania:

-Od kiedy te zachowania występują?
-Co je poprzedza?
-Jak na nie reaguje otoczenie?
-Czy w domu obowiązują jasne i czytelne dla dzieci zasady i reguły?
-Czy Rodzice wykazują konsekwencję w swoich nakazach i zakazach?
-Czy dzieci otrzymują wystarczająco dużo uwagi a ich potrzeby są odpowiednio odczytywane i zaspokajane?
-Jak wyglądają relacje w rodzinie?
- Czy Rodzice wspierają się nawzajem?
-Czy mogą liczyć na pomoc członków dalszej rodziny?
-Jak dziewczynka zachowuje się w przedszkolu?
-Czy stwierdzone zmiany neurologiczne mogą dawać obraz nadpobudliwości?
-Czy astma ma podłoże psychosomatyczne czy alergiczne? Czy podawane leki mogą wpływać na impulsywne zachowania?
- Czy choroba astmatyczna dziecka powoduje, że jest inaczej traktowane?

Tak jak już wcześniej pisałam bez wnikliwej diagnostyki trudno stwierdzić przyczynę zaburzonego zachowania dziewczynki.

Jednakże bez względu na diagnozę istnieją pewne stałe zalecenia jak reagować na prezentowane zachowania. Proponuję poszukać w internecie lub w księgarni pozycji dla rodziców dzieci z ADHD lub zaburzonymi zachowaniami, w których autorzy pokazują krok po kroku czego należy unikać w kontakcie z dzieckiem a jak właściwie postępować.
Najlepszym jednak rozwiązaniem będzie konsultacja u terapeuty dziecięcego ze specjalnością rodzinną.

pozdrawiam
Joanna B.

[pbmarys]

Pani Joanno.

Dziękuję za tak wyczerpująca odpowiedź. Zastanawiam się jednak czy jesli to by nie było ADHD. Czy psychiatra lub psycholog powinnien winić matkę za wychowanie dziecka? Ojca mają choćby weekendowego- pracuje za granicą. Czy to również może byc spowodowane tym że Mała jest nadpobudliwa w zachowaniu jak i emocjonalnie? Matka nie pracuje i jest zdana na siebie w tygodniu dziewczynka jest w przedszkolu od 8-15. Czasem ja z moim partnerem i nasza córeczka ich odwiedzany. I powiem szczerze jestem zaskoczona dziewczynka opiekuje się Róża (nasza córką) jak własnym dzieckiem, czasem ja weźmie na kolana , bawi się, itd. Nie uderzy jej - lecz troskliwie się Nią zajmuje. Ale wobec dorosłych jest inna- tak jak opisałam w poprzednim poście.

Czy jest jakiś sposób by nauczyć teraz dziecko takiej można by powiedziec kultury, wiem że nic na siłę ale jak ja mogłabym pomóc? Uwielbiam dzieci, wiem że choćby spacer bez matki uszczęśliwi matkę - bo w końcu ma czas dla siebie, a także dzieci bo mogą się wyszalec:)

Czy poleca pani jakiegoś specjalistę np z PZP w Częstochowie przy ul. Sobieskiego? I czy do psychiatry badz psychologa trzeba skierowanie?

[J.Kruszyńska-Buryta]

Witam,

z Pani słów wnioskuję, że dziewczynka musi radzić sobie z trudną dla niej sytuacją- tata jest tylko weekendowo, mama nie ma wsparcia i jest za pewne zmęczona i wyczerpana, jest młodsze rodzeństwo...
Być może te zachowania są dramatyczną próbą pokazania, że pewne potrzeby dziewczynki nie są zaspokajane- byc może uwagi, uznania, bezpieczeństwa...Trudno mi więcej na ten temat pisać...
Pani pomoc, czyli zabranie małej na wspólny spacer jest fantastyczną formą wsparcia dla dziewczynki i mamy. Pozazdrościc takiej przyjaźni;-)

W każdym razie obwinianie kogokolwiek za zachowania dziewczynki nie pomogą ani mamie ani dziewczynce. Myślę, że to trudna sytuacja i dla małej i dla jej rodziny dlatego najlepszym rozwiązaniem jest poszukanie terapeuty rodzinnego. Niestety nie znam nikogo z Częstochowy kogo mogłabym polecić. W każdym razie do psychologa czy psychiatry nie trzeba skierowania.

Życzę wszystkiego dobrego
Joanna B.