Skocz do zawartości
Forum

Opóźnienia u rocznego dziecka


Gość Gosica89

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Gosica89

Witam.
Mam zmartwienie z moim 13 miesięcznym synkiem.

Otóż ładnie sam chodzi(a nawet biega),coś tam mówi,siedzi bez podparcia.

No i tu zaczyna się problem bo choć siedzi,to sam usiąść nie potrafi,położony nie podniesie się,z siadu nie wstanie samodzielnie,jedynie podciągając się przy czymś.
Nie raczkuje,nie turla się(tylko na naszym łóżku się kręci na boki,na podłodze czy gdzie indziej nie bardzo) i nie ma ku temu najmniejszych chęci.

Byliśmy u pediatry która nie stwierdziła nic poważnego,wysłała nas profilaktycznie do rehabilitantki,która powiedziała że to przez chodzik ominął pewne etapy,plus jest nauczony że po co się męczyć jak rodzice go wyręczą,ale ogólnie jest dobrze,wystarczy ćwiczyć.
Tyle że te ćwiczenia spektakularnych efektów nie przynoszą,postępy są ale maleńkie a on dalej nie łapie tego o czym pisałam,tylko domaga się by mu pomóc.

A mnie coś w tym nie pasuje,coś niepokoi.

Są tu jakieś osoby i z które miały podobny problem z dziećmi i mogły by coś na ten temat powiedzieć?
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza

Wiesz, myślę, że chodzik rzeczywiście mógł nieco "nabroić".
Twoje dziecko jeszcze jest małe. Jak długo ćwiczycie? Myślę, że powinnaś posłuchać rehabilitanta.
Piszesz, że postępy są. To najważniejsze. Nawet jeśli maleńkie. Twoje dziecko zmienia się i wzmacnia z tygodnia na tydzień. Baw się "z" jego rączkami i nóżkami. Kręć nimi w rytm rymowanki/piosenki (np. "Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga, aż się trzęsie podłoga, podłoga bęc), zachęcaj dziecko do obrotu pokazując jakiś ciekawy przedmiot, gdy rączki wyciągnie, to przedmiot przesuń tak, żeby dziecko musiało się obrócić na bokj... (na pewno dostałaś wiele ciekawych pomysłów do ćwiczeń).

Odnośnik do komentarza
Gość Gosica89

Ćwiczymy jakoś tak od miesiąca z tygodniową przerwą spowodowaną chorobą.Te ćwiczenia to jest głównie jeden wielki krzyk bo synek większości rzeczy ćwiczyć nie chce.Staram się go interesować,ale z marnym skutkiem,bardzo rzadko się udaje,mam wrażenie że on się boi na podłodze to robić,bo u nas na łóżku się potrafi kręcić ma wszystkie strony

Odnośnik do komentarza

A masz może piankę? Ja rozkładałam dla dzieci puzzle piankowe (miałam alfabet). Na tym dobrze im się leżało i nauczyli się na tym raczkować. Było twarde podłoże, ale jednocześnie przyjemne.
Obawiam się, że musisz się uzbroić w cierpliwość. Miesiąc, to niewiele na ćwiczenia. Każdy nawyk, który staramy się zmienić, należy utrwalać minimum 3 miesiące.
Na pewno nie jest Wam łatwo. Ale nie poddawaj się. Ćwiczenia na pewno nie muszą trwać godzinę. Kilka krótkich sesji (3-5minut? jak zalecał specjalista?). Do tego włącz jakąś fajną dziecięcą muzykę.
Trzymam kciuki!

Odnośnik do komentarza
Gość Gosica89

Pianki nie mamy,.ćwiczymy na dywanie,ale chyba sobie zakupimy,dzięki za pomysł.Niby nie wiele,ale patrzę na jego niechęć do ćwiczeń i mam dość.Wstawanie z przytrzymaniem się czegoś opanował błyskawicznie a reszta to szkoda gadać.Położę go na plecach to leży jak kłoda,zero przekrętów(a jak już pisałam położony na naszym łóżku kręci się na wszystkie strony) a na brzuszku to kręci się jak foczka,czasem próbuje tyłek podnieść,ale rzadko,no jeden wielki krzyk i płacz.To mnie najbardziej martwo,ten jego opór,ta nieruchliwość,zero determinacji żeby spróbować samemu,tylko czekanie na pomoc.No cóż,pewnie masz racje i musimy się uzbroić w cierpliwość.Dziękuję za wsparcie

Odnośnik do komentarza
Gość Gosica89

W sumie nawet jej kupować nie muszę-przyjaciółka ma a jej córeczka już nie korzysta,to poratuje,a ma taką dużą właśnie.Ja konsekwentna staram się być,ale mój mąż i moja mama która z nami mieszka mi w tym przeszkadzają,twierdząc że tylko go męczę,im jest go szkoda jak płacze itd i że wszystkiego się nauczy.Nie rozumieją że to dla jego dobra,a że płacze no to mi też ciężko tego słuchać,a co mam zrobić.Echhh..to uzbrajam się w pokłady cierpliwości i będę robić swoje

Odnośnik do komentarza

Ja polecam piankę ALFABET. Nie polecam rybek, autek itp. Te puzzle mają za dużo elementów i jak dziecko nauczy się je rozbrajać, to jest stos puzzli na środku i później mama musi z tym walczyć :P Ja popełniłam ten błąd przy synu (rybki). Alfabet ma duże litery. Głównie pojedyncze elementy (pomijając znaki diakrytyczne). Łatwo się składa.
Można spróbować też z karimatą (jeśli masz). Ale myślę, że ten alfabet lepszy. Latem może służyć jako "podłoga" na balkonie.
CIERPLIWOŚCI i WYTRWAŁOŚCI! Bądź dzielna ;)

Odnośnik do komentarza

Nie zniechęcaj się. Mój syn jest rehabilitowany od 4-go miesiąca, a ma teraz 16 miesięcy - u nas to problemy z napięciem mięśniowym i asymetria ciała.
Każde dziecko robi postępy w swoim tempie, ale wierzę że jest to frustrujące jak widać tylko maleńkie kroczki.
Najważniejsze że są.
Może też kwestia rehabilitantki? Nie podpasowała synkowi?
Jedną rehabilitację mieliśmy na NFZ i równolegle drugą prywatnie.
U pani na nfz mały zawsze płakał, nie chciał współpracować - po dwóch miesiącach zrezygnowaliśmy.
U swojego Pana ćwiczy już prawie rok i są dobrymi kumplami.
Nie poddawaj się, ma tylko małe deficyty do nadrobienia.
Ja cały czas czekam na pierwszy samodzielny krok:)

P.S. kupiłam Błażejowi puzzle piankowe i jak tylko zaczynałam z nim na nich ćwiczyć to dostawał spazmów:)

Odnośnik do komentarza

nasz fizycznie jest rozwiniety dobrze, zaczal nawet stawiac pierwsze kroki jak skonczyl 10 miesiecy, jednak zauwazylam, ze jego rowiesnicy (nie wszyscy ale wiekszosc) mowia wiecej slow niz on, on potrafi mama, brum brum, da-chodzi mi o slowa wypowiadane ze zrozumieniem, bo gadatliwy to on jest tylko, ze po swojemu, czy mam sie martwić, synek ma 15 miesiecy

Odnośnik do komentarza

Komanka, nie masz się czym martwić. Z dziećmi już tak jest że jedne robią coś szybciej, drugie wolniej. A mamusie często martwią się, przeważnie niepotrzebnie. Wiele tu już było wątków na temat "opóźnionej" mowy. My mamy, zupełnie niepotrzebnie porównujemy swoje dzieci z innymi stąd nasze troski że nasza pociecha nie robi czegoś co inne dzieci już potrafią. Ja np. porównywałam synka ze starsza siostrą i byłam zniecierpliwiona dlaczego on w wieku 17 m-cy nie wymawia tak pięknie jak siostra słowa "dziadek" czy innych słów. Na to by zaczął mówić więcej niż "mama" i "tata" czy paru innych słów musiałam czekać do 20 m-ca jego życia, teraz od miesiąca z dnia na dzień mówi więcej. Wiem że zaczął mówić "o czasie", a jednak nie obyło się bez porównań i zniecierpliwienia. Teraz gdy patrzę na jego rówieśników lub nawet dzieci 2-3 m-ce starsze widzę że ich wyprzedził i zna więcej słów. Twój synek jest jeszcze bardzo malutki, nie znam zbyt wielu dzieci by w tym wieku potrafiły wypowiadać wiele słów ze zrozumieniem. Dopiero po 18 m-cu życia, bliżej 2 lat dziecko zaczyna z dnia na dzień wymawiać coraz to nowe słowa. Znam takie dzieci które w wieku 2,5 a nawet 3 lat wypowiadają zaledwie kilka słów. Cierpliwości, i Ty doczekasz się że Twój synek zacznie wymawiać więcej słów, ma czas, i pewnie w przyszłości jeszcze nie raz przyjdzie Ci na myśl że mógłby choć na chwilę zamilknąć.

Odnośnik do komentarza

Synek przyjaciółki dłuuuugo nic nie mówił. I to naprawdę długo, dopiero jak miał 2,5 roku to zaczął. I jak ruszył z tym, to ruszył z kopyta :)
Miałam porównanie do bratanka narzeczonego bo są z jednego miesiąca, to bratanek w wieku 1,5 roku już ładnie mówił. A tamten nic. I bardziej ja się martwiłam czy z tym dzieckiem jest wszystko ok niż moja przyjaciółka ;) Teraz obaj mają ponad 3 latka i nie widać między nimi żadnej różnicy. Nadrobił wszystko ;)

http://suwaczki.maluchy.pl/li-70194.png
https://www.suwaczki.com/tickers/iv093e5earvv9unf.png

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...