Rysunki przedszkolaków

[Margeritka]

Próbujecie interpretować rysunki Waszych przedszkolaków? Ja tym zainteresowałam się niedawno, jak pokazałam rysunek Oli mojej siostrze, która jest psychologiem i ona powiedziała mi, co można z niego wyczytać o rozwoju dziecka. Potem posprawdzałam jeszcze w internecie, bo myślałam, że wszystkie trzylatki tak rysują, a tu okazało się, że nie. Także jestem z nie dumna:) A Wy zwracanie uwagę na proporcje na obrazkach dzieci, ilość użytych kolorów i tego typu rzeczy?

[anaaa]

chciałabym tak umieć zinterpretować rysunek :)

[Margeritka]

Twoje dzieci w porównaniu do moich są duże i jak ich rysunki?

[nikawa]

Obawiam się, że gdybym zaczęła interpretować rysunki moich dzieci, to byłoby sporo nadinterpretacji ;)

[anaaa]

Margeritka no fakt nie spojrzałam na suwaczek moje o wiele starsze :) .. a ich rysunki.. nie wiem na jakim są poziomie nie umiem określić
nikawa oo tego to bym się też bała w samodzielnym interpretowaniu.. ale fajnie by było wiedzieć co oznaczają poszczególne elementy na obrazku..

[nikawa]

Kiedyś miałam zajęcia z interpretacji rysunków. Omawiane było drzewo.
Chyba jednak wolę nie znać tych wszystkich znaczeń, bo można później dostać obłędu dopatrując się rzeczy, których nie ma...choć na rysunku są.

[NATKA08]

ja zwracam uwagę na dokładność a treść to dla mnie sprawa drugorzędna ale jeszcze nie zauważyłam nic niepokojącego w rysunkach Nataszy wiec się nie stresuje

[Ulla]

ja też zwracam uwagę z powodu profesji ale staram się nie analizować tylko rysunków dziecka gdyż to tylkojedna z metod analizowania dziecka rozwoju i emocji

[Ela30]

mój starszy syn jak był trzylatkiem wszystko chciał malować farbą w kolorze czarnym, inne barwy nie istniały. Bardzo się tym martwiłam, ale przeszła. wtedy trochę czytałam i trafiłam na artykuł , który mnie uspokoił że takie epizody się zdarzają. O wiele bardziej dał man do myślenia rysunek tuz po narodzinach drugiego syna, Michał miał w tedy 4,5 lat. Narysował mnie, męża z krzyczącymi buziami, rozbeczanego młodszego brata i siebie smutnego z boku :( Przeżyłam szok. Omówiliśmy z mężem sprawy domowe i nastąpiły duże zmiany, na szczęście więcej takich rysunków nie było, ale bacznie obserwuję co moje dzieciaki rysują.

[Bettyy]

Ale trafiłaś Marg z tematem ,obok mnie Kuba rysuje teraz buźki ale wyciągnęłam z jego bloku rysunek smoka który narysował w przedszkolu z taką szczęką i tak myślę czemu smoka narysował ale chwilę później przypomniało mi się że rysował też na konkurs
ale do tej pory zastanawiam się nad jednym rysunkiem Pierwszy rysunek jaki Kuba podarował swojej ulubionej koleżance to był niedźwiedź a dlaczego narysował niedźwiedzia to nie wiem ...

[Gość joanna 19]

Jak zatem interpretować rysunki kiedy dziecko nie ma zdolności plastycznych, wiadomo że nawet w wieku 3 lat jedno dziecko rysuje piękniej a inne bazgrze bo nie ma talentu

[marzen@]

Ja bym się zbyt wielu rzeczy w rysunkach nie dopatrywała. To tylko jedna z metod, by ocenić dziecko same rysunki nie wystarczą. Jeśli będzie się działo coś niepokojącego to również zachowanie dziecka (a może nawet przede wszystkim) ulegnie zmianie, nie tylko rysunki.

[Margeritka]

~joanna 19

Jak zatem interpretować rysunki kiedy dziecko nie ma zdolności plastycznych, wiadomo że nawet w wieku 3 lat jedno dziecko rysuje piękniej a inne bazgrze bo nie ma talentu

nie wiem, czy to kwestia talentu, bo czasem chodzi bardziej o to, jakich dziecko używa kolorów, jak maluje przy liniach, czy stara się dokładnie czy - dokładność w kolorowaniu może świadczyć o dorastaniu emocjonalnym, rozwój jednego trzylatka nierówny drugiemu, ja spotkałam sie latem z kuzynką, córka trzy tygodnie starsza od Oli, nie lubiła malować kolorowac, nie umiała na tym skupić wagi, ale potrafiła śpiewać piosenki, znała ich naprawdę sporo

[Ulla]

kochana najlepszym przykładem na różnicę są nasze dzieciaki - mój starszy to artysta, drug to zbój, którego powoli interesują budowle i auta - totalne przeciwieństwa - i każde dziecko jest indywidualnością

[Gość joanna 19]

U mnie też starsza córka i starszy syn wcześniej zaczęli ładnie rysować i dokładnie, a młodsza z córek i najmłodszy syn niby lubią kolorowanki ale rysować coś już nie. Nigdy też dzieci ciemnych barw nie uzywały

[nikawa]

Mnie się bardzo podoba rysunek na ścianie w pokoju gościnnym w domu mojej koleżanki. Jej córka narysowała portret rodzinny, gdy miała 4 lata. Wszyscy, oprócz mamy, mają na tym portrecie uszy. Ciekawe, co to może oznaczać. Zwłaszcza, że głównie mama spędzała z nią czas;)

[Gość appia]

A ja jestem bardzo ciekawa, co by powiedział psycholog o tym autoportrecie, który 5-latka narysowała patrząc w lusterko...

[Ulla]

może zwyczajnie zapomniała narysować
mój też narysował mnie i męża bez szczegółów a i tak byliśmy uśmiechnięci od ucha do ucha
a co do tego autoportretu - piękna z niej obserwatorka świata:)

[psycholog Kamila Krocz]

Podczas analizy rysunków dzieci ważne są nawet wydawałoby się błahe elementy – kolejność rysowanych postaci, czas poświęcony na wykonanie rysunku, nad jakimi elementami dziecko koncentrowało się najdłużej, jakie elementy narysowało najstaranniej, które części rysunku są najbardziej szczegółowe, jaki nastrój towarzyszył dziecku podczas wykonywania rysunku, jakich kolorów użyło dziecko, jaki był nacisk kredek, rozmach linii, której ręki dziecko użyło podczas rysowania (chodzi o określenie lateralizacji, sprawności psychomotorycznej) itd. Nigdy nie da się interpretować rysunku w oderwaniu od obserwacji dziecka i rozmowy z nim, dlatego mogę napisać tylko bardzo ogólne informacje, to, co widzę tylko na podstawie poziomu graficznego wykonanego rysunku. Trzeba pamiętać, że test rysunku jest testem projekcyjnym i czasami bardzo łatwo o nadinterpretacje – zwłaszcza właśnie, gdy nie widzi się dziecka, nie obserwuje się go w relacjach z bliskimi osobami, nie ma się szansy zadać mu pytań podczas wywiadu.

Jeśli chodzi o powyższy rysunek, to można na jego podstawie stwierdzić, że poziom formalny rysunku odpowiada wiekowi dziecka. Dziewczynka ma 5 lat i znajduje się na etapie schematu uproszczonego. Przestrzega reguł dotyczących ułożenia elementów w pionie i poziomie. Jej rysunek jest dość prosty, schematyczny, ale prawidłowo porządkuje przestrzeń. Zachwiane są lekko proporcje rysunku – większa głowa. Głowa przyjmuje kształt owalu, widocznie zarysowane usta w formie wygiętych kresek. Rysunek wyraża wiedzę dziecka o rzeczywistości, czyli dziecko rysuje to, co wie i widzi w lusterku, uwydatnia w rysunku tylko istotne cechy rysowanego obiektu oraz dokonuje przekształceń obiektów trójwymiarowych, by przedstawić je na dwuwymiarowej kartce. Rysunek dziewczynki reprezentuje typ mieszany sensoryczno-racjonalny. Linie są zamaszyste i łukowate, co świadczy o żywiołowości i spontaniczności dziecka, ale są też linie proste, kąty i schematyzm. Dziewczynka posługiwała się długą, powstającą od jednego pociągnięcia kreską, co świadczy o rozmachu, energii, braku zahamowania, łatwości uzewnętrzniania swoich emocji. Możliwe, że dziecko ma też trudności z kontrolą swoich emocji, o czym może świadczyć fakt, iż niektóre linie są stawiane chaotycznie, niedbale, nie mieszczą się w konturze. Co do symboliki barw, trudno mi się wypowiedzieć, bo nie wiem, czy dziecko miało dostęp do innych kolorów kredek, ale ich nie wykorzystało, czy samo świadomie wybrało tylko szarą kredkę/ołówek do rysowania. Brak użycia kolorów, posłużenie się tylko jedną kredką, zwłaszcza szarą, może wskazywać na zahamowanie emocjonalne i niepokój – tutaj potrzeba więcej informacji, by móc wysnuć wnioski. Dziecko wykorzystało całą powierzchnię kartki, lokując postać w centrum – jest to najzdrowsze i najnormalniejsze ;) Białe przestrzenie najprawdopodobniej są konwencją tła. Poziom wykonania rysunku przez dziecko koresponduje z wiekiem chronologicznym dziewczynki, co pozwala stwierdzić, że rozwój intelektualny nie odbiega od normy. Ponadto dziecko trafnie identyfikuje się z własną płcią – rysuje siebie jako dziewczynkę i przypisuje atrybuty zgodne z płcią (np. spódniczka). By analiza rysunku była adekwatna i nie stanowiła nadinterpretacji treści, najlepiej byłoby porozmawiać z dzieckiem na temat tego rysunku, np. podpytać, dlaczego nie użyła innych kolorów podczas rysowania. Brak użycia koloru może (nie musi!) świadczyć o jakichś problemach emocjonalnych, ale to tylko hipoteza, bo powtarzam, że nie znam dziecka i go nigdy nie widziałam, co uniemożliwia trafną interpretację. Pozdrawiam ciepło!

[Margeritka]

bardzo dziękujemy Pani Psycholog za interpretację rysunku i wyjaśnienie, jak to powinno się odbywać:) bardzo jestem ciekawa, co o interpretacji Pani Kamili myśli appia:)

[Ulla]

Kamilo wiedziałam że na twoją wypowiedź można liczyć - jesteś cudowna

[Gość appia]

Pani Kamilo, bardzo dziękuję za interpretację. Nie sądziłam, że aż tyle można wyczytać z jednego rysunku. Dziewczynka rzeczywiście jest bardzo żywiołowa i energiczna, często też nie panuje nad swoimi emocjami, co zgadzałoby się z Pani opisem. Trochę zaniepokoił mnie brak kolorów. Większość jej rysunków powstaje przy użyciu samego długopisu (odkąd pamiętam długopis był jej ulubionym narzędziem do rysowania). Jeśli już koloruje kredkami, to robi to szybko i trochę niedbale. Małe elementy potrafi starannie pokolorować, natomiast większe powierzchnie zakreśla kilkoma długimi zamaszystymi liniami. Z drugiej strony bardzo często maluje farbami i wówczas starannie zamalowuje powierzchnie używając wielu kolorów. Natomiast rysunki najbardziej lubi robić samym długopisem. Mam nadzieję, że to tylko kwestia ulubionej techniki, a nie jakichś problemów emocjonalnych…

[Ulla]

oj tak wiele można wyczytać ale trzeba pamiętać też to co pisałam pani psycholog że to jedna z form interpretowania emocji dziecka