Mamusie w ciąży przed 40-stką po kilkuletniej przerwie :)

[magdabg]

Witam!
Jestem tu nowa.
Spodziewam się dziecka w czerwcu i wiem, że jest tu taki wątek o mamusiach czerwcowych, który na pewno chętnie odwiedzę :) Oprócz tego, że spodziewam się dziecka mam już prawie dwunastoletniego syna.
Chciałabym poznać inne mamusie, które są mniej/więcej w moim wieku (mam prawie 38 lat) oraz takie, które będą mieć dzieci ze sporą różnicą wieku.

Napiszcie jakie macie rozterki, jak się czujecie, jak otoczenie zareagowało na wiadomość o ciąży oraz Wasze starsze dziecko, że będzie miało rodzeństwo.

Do usłyszenia
Magda

[MammaeM]

Cześć.
Zobaczyłam Twoją wiadomość i postanowiłam się zarejestrować:)
Mam 38 lat, za miesiąc 39 i też w czerwcu będę rodzić moje 3 dziecko. Starsze dzieci są w wieku 11.5 i 9 lat. Jakoś nie mam większych obaw co do ciąży i tego jak dzieci zaakceptują malucha. Bardziej się zastanawiam jak my rodzice podołamy nocnemu wstawaniu i potem gonitwą za 2-latkiem. Bo widzę różnicę po tych 10 latach. Też w kwestii samopoczucia w ciąży. Niby wszystko dobrze ale jak by bardziej jestem zmęczona. Za to na pewno jestem o wiele spokojniejsza, radosna i czuję się, choć zabrzmi to patetycznie, bardziej dojrzała. Spokojniejsza byłam już przy 2-gim dziecku. Trzecie przyniosło go jeszcze więcej.
Napisz proszę o swoich odczuciach.
Pozdrawiam
Małgosia

[Renata1976]

Witam Was
Jestem grudnioweczką 2015. 16 grudnia po 15 latach przerwy urodziłam zdrową córeczkę.Mój starszy syn ma 19 młodszy 15 lat.
Ciąża była dla nas wszystkich dużym zaskoczeniem. Znosilam ją o wiele gorzej.Ale mała wynagradza wszystko,jest cudowna.Nie jest lekko,bo jednak lata już późne.Dacie radę dziewczyny,trzymam kciuki za wasze szczęśliwe rozwiązania.

[es_ze]

Cześć mamusie,
Ja mam 12 lat różnicy i przyznaję że obecnie czuję się bardziej komfortowo w roli mamy, bo nikt mnie nie dyskredytuje. Gdy rodziłam pierwszą był niż demograficzny, na porodówce przeważały dojrzałe wiekowo mamy, byłam na końcówce studiów i wszyscy rokowali mi że"mi się nie uda". Modne było karmienie dzieci danonkami, a ja byłam wyrodna bo uważałam że to za dużo cukru. :)
Obecnie nie spinałam się tak jak wtedy, zostałam z dzieckiem w domu, zmieniły się nieco zasady pielęgnacji dzidziusia i świadomość mam o karmieniu. Dla mnie to same pozytywy, tylko nie wiem jak ja wrócę do życia zawodowego....
pozdrawiam :)

[magdabg]

Witam serdecznie! Nie zaglądałam przez kilka dni, a tu taka miła niespodzianka i już kilka nas jest.
Ja również widzę różnicę z podejścia do ciąży większy spokój psychiczny radość chyba taka sama, ale tego nie można porównać.
Mój syn mimo, że będzie musiał podzielić swój pokój, nie ma z tym problemu, że będzie miał rodzeństwo, ale w jego życiu póki co nic się nie zmieniło. Jest już na tyle duży i samodzielny, że damy radę ze wszystkim.

Nadal pracuję choć tak jak piszesz MammaeM odczuwam większe zmęczenie niż przy pierwszej ciąży. Może to kwestia napiętego grafiku, ciężko powiedzieć.

Renatko1976 to, że dam radę to nie wątpię inne mamusie z tego forum na 1000% również, jednak jest to sporo zmiana w moim dosyć poukładanym życiu. Sam remont i połączenie pokoju nastolatka z kącikiem dla noworodka to duże wyzwanie dla mojego męża haha

Es_ze czyli masz taka sama różnicę wiekową u dzieci jak ja :) Życiem zawodowym póki co się nie martw, bo jeśli będziesz chciała pracować to i na to siły znajdziesz :) Ja myślę, że po roku bycia z dzieckiem bez problemu uda mi się wrócić do pracy, o ile mojej mamie starczy sił by doglądać maleństwa.

A teraz jeszcze kilka słów o nas: na ostatnim USG z dziewczynki zrobił się chłopczyk :) Wiem, że bardzo chciałam dziewczynkę, i ta zmiana była sporym zaskoczeniem dla mnie, ale najważniejsze, że maleństwo jest zdrowe :)

Czekam na kolejne wpisy :) Obiecuję zaglądać :)

[Gość Bunia84]

Witam, jestem nowa,czy są jakieś mamusie przed 40-stką?